Στην ανήθικη επίθεση που δέχεται το ΚΚΕ στράφηκε η συζήτηση με τους δημοσιογράφους κατά τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση. Το ΚΚΕ δεν είναι επιχείρηση, τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα. Μπορεί τα δικά τους κόμματα να τα βλέπουν ως επιχειρήσεις. Το ΚΚΕ είναι κόμμα και δε δεχόμαστε καμία εφορία. Σε αυτή τη νομιμότητα δεν υποτασσόμαστε. Ο αντικομμουνισμός σήμερα έχει στόχο να πολεμήσει το ΚΚΕ και δικαστικά και με όλους τους τρόπους. Δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ που θέλει πάση θυσία με τα πιο ανήθικα μέσα να εμποδίσει την άνοδο του ΚΚΕ. Είναι και παράγοντες εκτός Ελλάδας. Δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που έλεγε ότι δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να υπάρχει ένα ΚΚΕ που να ανεβάζει τα ποσοστά του και να ευθύνεται για το αντιαμερικάνικο – λένε αυτοί – για το αντιιμπεριαλιστικό – λέμε εμείς – πνεύμα στην Ελλάδα. Και για όλα αυτά έχει τεράστια σημασία η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ και στις ευρωεκλογές.
 |
Χ. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ (ΝΕΤ): Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ έθεσε δύο θέματα. Το ένα είναι ο διμέτωπος που κάνει το ΚΚΕ απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και το δεύτερο είναι η διαφάνεια των οικονομικών του ΚΚΕ. Ακουσα επίσης τον κ. Καρατζαφέρη χθες, ο οποίος έκανε λόγο για έμμεση χρηματοδότηση της Νέας Δημοκρατίας προς το ΚΚΕ με απευθείας αναθέσεις του ΟΠΑΠ στην «Τυποεκδοτική». Με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσετε το θέμα που μπαίνει για τα οικονομικά του κόμματος και επανέρχεται αρκετές φορές στην επικαιρότητα σε διάφορες φάσεις;— Πολιτικά θα απαντήσουμε. Δε μου λέτε, αν βγούμε και συκοφαντήσουμε τον πρωθυπουργό ότι έχει μία offshore εταιρεία ή ακόμα ότι μπλέκεται με κυκλώματα εμπορίου λευκής σαρκός, αν συκοφαντήσουμε τον κ. Παπανδρέου ότι έχει μετοχές στην τάδε τράπεζα, ότι κάνει εμπόριο ναρκωτικών, ότι έχει εταιρείες που ασχολούνται με εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, ποιος έχει την υποχρέωση να καταθέσει στοιχεία, το ΚΚΕ ή ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Το ΚΚΕ έχει υποχρέωση να καταθέσει στοιχεία, έτσι δεν είναι; Ο κατηγορών καταθέτει στοιχεία, δεν μπορεί ο κατηγορούμενος να φέρει στοιχεία που δεν έχει! Λοιπόν, να φέρουν στοιχεία.
Για τα οικονομικά του ΚΚΕ. Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ θα ήθελε και μακάρι να μπορούσε να είχε επιχειρήσεις, αλλά κυρίως έχει εκδοτικές στον ιδεολογικό τομέα και μέσα ενημέρωσης για την προπαγάνδα. Αυτές δεν είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Τις ταΐζεις, δε σε ταΐζουν.
Εχει
|
εκδοτική επιχείρηση. Σε αυτές τις επιχειρήσεις που προανέφερα, το ΣΔΟΕ ήρθε και πρόσφατα και τις εξέτασε. Βεβαίως, αυτές από τη στιγμή που λειτουργούν ως επιχειρήσεις ελέγχονται. Είτε το πούμε, είτε δεν το πούμε, θα έρθουν. Μάλιστα, όπου είναι αναμεμειγμένο το ΚΚΕ, εκεί γίνεται ακόμα πιο αυστηρός έλεγχος.Δεύτερον, το ΚΚΕ δεν είναι επιχείρηση. Μπορεί τα δικά τους κόμματα να τα βλέπουν ως επιχειρήσεις. Αν τα έχουν ως ανώνυμες εταιρείες, δεν ξέρω! Εχει πάει η Εφορία σε αυτούς, ο εισαγγελέας έχει πάει; Κι όταν πάει η Εφορία ποια είναι η σχέση, η σχέση που έχουν πολλές επιχειρήσεις με την Εφορία; Ξέρετε ποιες σχέσεις, με τους εφοριακούς, με πολλούς εφοριακούς. Να μας πούνε.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που το ΚΚΕ είναι κόμμα, δε δεχόμαστε καμία Εφορία. Είμαστε κόμμα, δεν είμαστε επιχείρηση. Και δεν είναι μόνον αυτό. Και στις πιο καλύτερες συνθήκες από πολιτική άποψη να δουλέψουμε, δεν πρόκειται να μετατραπούμε σε επιχείρηση. Πολύ περισσότερο που ο αντικομμουνισμός σήμερα έχει στόχο να πολεμήσει το ΚΚΕ και να το πολεμήσει αν θέλετε και δικαστικά και με όλους τους τρόπους.
Εμείς, λοιπόν, σε αυτή τη νομιμότητα δεν υποτασσόμαστε, γιατί δεν είμαστε επιχείρηση. Αν ήμαστε, αφού δρούμε μέσα στις συνθήκες αυτής της πολύ ωραίας αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, θα μας ελέγχανε.
Υπάρχει εκδοτική επιχείρηση του Κόμματος που έχει πελάτες και ο πελάτης έρχεται και λέει «σου δίνω να τυπώσεις». Δεν κατάλαβα, οι επιχειρήσεις που είχαν παραδείγματος χάρη ή που έχουν τα άλλα κόμματα, όταν έρθει ένας πελάτης, δεν τον παίρνουν; Ερχεται ένας πελάτης και λέει «θέλω να μου τυπώσεις αυτά». Εγώ μπορούσα να φέρω και λεπτομέρειες και για διαγωνισμούς και τέτοια, αλλά δεν απολογούμαστε σε αυτούς.
Να βάλω, όμως, ένα ζήτημα: Ποιος ανησυχεί και ποιος φάνηκε να τα χάνει και να μην το περιμένει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στις ευρωεκλογές, το μοναδικό κόμμα που λέει για αποδέσμευση στην Ελλάδα, να παίρνει πολλαπλάσιο ποσοστό από το βουλευτικό και ποιος ανησυχεί γιατί το ΚΚΕ έφτασε το 8,16% ενώ δεν το περίμεναν;
Δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα έγγραφο του State Department, που έλεγε ότι «εν πάση περιπτώσει δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να υπάρχει ένα ΚΚΕ που να ανεβάζει τα ποσοστά και να ευθύνεται για το αντιαμερικάνικο – λένε αυτοί – για το αντιιμπεριαλιστικό – λέμε εμείς – πνεύμα στην Ελλάδα! Θα ξεμπερδέψετε ή όχι με το ΚΚΕ;». Υπάρχει και έγγραφο του State Department. Κι αν υπάρχει ένα, θα υπάρχουν πολλά.
Δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ που θέλει πάση θυσία με τα πιο άνομα μέσα και τα πιο ανήθικα να εμποδίσει την άνοδο του ΚΚΕ. Είναι και παράγοντες εκτός Ελλάδας. Φοβούνται τη δύναμη του ΚΚΕ, που δυναμώνει, που παρεμβαίνει και που έχει επιρροή στο κίνημα. Και καταλαβαίνετε τι θα γίνει αν βγει πιο δυνατό το ΚΚΕ και στην κάλπη. Το τρέμουν, ναι, γιατί ξέρουν ότι η συνείδηση, οι εμπειρίες των εργαζομένων είναι πιο κοντά στις θέσεις του ΚΚΕ, άρα και η συνείδηση αύριο θα διαφοροποιηθεί.
Και, δεύτερον, υπάρχει και ο διεθνής παράγοντας. Οταν μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο τρεις βουλευτές του ΚΚΕ τους κάνουν μαντάρα και δεν μπορούν και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης να ψηφίσουν το μνημόνιο, αυτό το αντικομμουνιστικό, και δεν το ψηφίζουν, ο ένας είναι απών, ο ένας ρίχνει λευκό, ο άλλος κατά και ο ΣΥΡΙΖΑ ως συνήθως απουσιάζει, κατά σύμπτωση, τι καταλαβαίνετε;
Σου λέει, πρέπει να ξεμπερδέψουμε. Πρέπει το ΚΚΕ ας πούμε στις ευρωεκλογές αν μπορεί να μην έχει κανέναν βουλευτή και τώρα σου λέει που μειώνονται και οι θέσεις και από 24 γίνονται 22, να το μειώσουμε.
Γι’ αυτό έχει σημασία και τρεις να είναι, μακάρι να είναι και τέσσερις, γιατί μέσα σε αυτό το άντρο πρέπει να υπάρχουν φωνές. Γιατί υπάρχουν κι άλλοι έντιμοι άνθρωποι μέσα εκεί που όταν βγει κάποιος μπροστά, η φωνή της συνείδησης μιλάει και σε άλλους. Εμείς δε λέμε όλοι είναι πουλημένοι, υπάρχουν κι άνθρωποι που ανήκουν σε άλλα κόμματα, αλλά σου λέει ως εδώ και μη παρέκει.
Και, τέλος, να πω και το εξής πράγμα: Το ΚΚΕ δε φτιάχνει εταιρείες – μαϊμού να χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ξέρετε, ένας τρόπος να χρηματοδοτηθείς από την Ευρωπαϊκή Ενωση για διάφορες δουλειές, είναι να κάνεις εταιρεία – μαϊμού. Εμείς δεν κάνουμε μαϊμούδες.
Κοιτάξτε, μη νομίζετε ότι δεν έχουμε κι εμείς «πολυβόλα», αλλά θέλουμε μέχρι την κάλπη να συζητάει άλλα πράγματα ο κόσμος κι όχι να ασχολούνται με αυτά. Οχι ότι αυτά δεν είναι θέματα, αλλά ο κόσμος καταλαβαίνει. Πολεμήστε το ΚΚΕ ρίχνοντας τα επιχειρήματα και βέλη στην πολιτική του. Οχι άνομα μέσα, όχι ανήθικα μέσα, από όπου κι αν προέρχονται.
Κ. ΑΤΤΙΑΣ (ALTER): Είπατε ότι το ΚΚΕ δεν έχει μαϊμού επιχειρήσεις. Για να μπορέσει να απαντήσει η καταγγελλόμενη πλευρά και για να μην ανοίξει πάλι ένας κύκλος αντιπαραθέσεων…
— Μπα, γιατί δηλαδή; Αφού ο ένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει και εμείς θα λέμε έτσι, ναι. Ακουσε να δεις: Υπάρχει τέτοια δυνατότητα χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Υπάρχει νομοθεσία. Μπορούσαμε να πιάσουμε τη νομοθεσία και να προσαρμόσουμε ας πούμε μια επιχείρηση στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να πάρουμε χρηματοδότηση. Θέλετε να σας πω ένα πράγμα που θα μπορούσαμε, αλλά δεν το κάναμε; Το Αρχείο του Κόμματος. Μπορούσαμε να φτιάξουμε μία εταιρεία που να λέει «Ελληνικό Αρχείο» και να το κάναμε εταιρεία και να παίρναμε λεφτά, αντί να κάνουμε εξορμήσεις. Δεν το κάναμε. Κι ας είναι νόμιμο.
Για το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών μπορούσαμε να πάρουμε χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, κάνοντάς το ανώνυμη εταιρεία. Δε θα μπορούσαμε να βρούμε δέκα ονόματα, να τα κάνουμε εταιρεία; Δεν το κάναμε, όμως. Εμείς δε θέλουμε να εξαρτιόμαστε από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Λοιπόν, ας μη μιλάνε τώρα στο σπίτι του κρεμασμένου για σκοινί. Δε λέω ότι είναι σκάνδαλο αν κάποιος προσαρμόσει ένα ίδρυμα στην κοινοτική νομοθεσία, δε θέλω να πω αυτό. Αλλά και ποιος ξέρει τι μαϊμούδες άλλες υπάρχουν. Εδώ η Ευρωπαϊκή Ενωση έδινε χρήματα για τις πέτρες που θάβονται μαζί με τα προϊόντα, σιγά τώρα.
X. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ (MEGA): Πιστεύετε ότι πίσω από τους υψηλούς τόνους περί διαφάνειας κρύβεται κάτι άλλο;
— Θυμάστε τον Γκορμπατσόφ που βγήκε με τη διαφάνεια; Διαφάνεια – διαφάνεια και πού οδήγησαν τα πράγματα; Στη φτώχεια και την πείνα. Η διαφάνεια είναι και λίγο όπως την καταλαβαίνει ο καθένας.
Εγώ θα έλεγα ότι έχουμε πρόοδο στη διαφάνεια. Με ποια έννοια; Είναι διαφανείς οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης! Η κερδοφορία είναι διαφανής! Διαφάνεια είναι αυτό που κάνουμε εμείς, που ενημερώνουμε το λαό για τις αποφάσεις και το τι γίνεται με τα ασφαλιστικά ταμεία.
Αφού, λοιπόν, λένε ψέματα στον κόσμο, ανέντιμα, κρύβουν πράγματα, θεωρούν διαφάνεια τους ισολογισμούς των κομμάτων και δε συμμαζεύεται, όταν ξέρουμε ότι σήμερα ούτε οι ισολογισμοί των επιχειρήσεων δεν μπορεί να είναι διαφανείς.
Για να ξέρεις αν κάποιος είναι διαφανής, πρέπει να είσαι ιδιοκτήτης της επιχείρησης, πρέπει να είναι δικιά σου η επιχείρηση, να μπεις και να ελέγξεις τα πάντα και ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να δώσει διαφάνεια, θα τα μαγειρέψει.
Εμείς όμως, αγαπητοί μου, δεν παίζουμε με τους κανόνες της επιχειρηματικότητας. Εμείς μιλάμε για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Θέλουμε να καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και αυτό το λέμε διαφανέστατα. Θέλουμε την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτό το λέμε διαφανέστατα.
Επομένως, είναι δυνατόν εμείς να έχουμε να κρύψουμε πράγματα; Τι να κρύψουμε δηλαδή; Δεν παίζουμε με το σύστημα. Πρώτα – πρώτα να γίνουν διαφανείς αυτοί που στηρίζουν το σύστημα, που παίζουν. Τι θέλουν να πούνε; Οτι ο καπιταλισμός είναι υγιής και ανθρώπινος και υπάρχουν κάποιοι απατεώνες οι οποίοι αμαυρώνουν τον καπιταλισμό. Αρα να υπάρχει διαφάνεια, να βρούμε τους απατεώνες. Είναι ψεύτες. Να σας πω και κάτι άλλο, όσον αφορά το «πόθεν έσχες»; Είναι διάτρητο, γιατί δεν φαίνεται πώς έσχες και αυτό που έχουμε σαν βουλευτές. Πώς έσχες;
Και το δημοσιεύουν το «πόθεν έσχες». Εμείς γράφουμε αυτό το σπίτι το απέκτησα από κληρονομιά, δεν το δημοσιεύουν αυτό. Οχι, δεν τους συμφέρει να το δημοσιεύσουν. Κληρονομήθηκε έτσι, δεν το δημοσιεύουν. Από πού τα έχεις; Εκείνο το σπίτι το είχα – που το κληρονόμησα – και το πούλησα. Δεν το γράφουν. Ο άλλος που έχει 50 σπίτια, πώς τα απέκτησε, με συγχωρείτε δηλαδή. ‘Η έχω πάρει ένα δάνειο. Το γράφεις στη φορολογική σου δήλωση, δεν το δημοσιεύουν.
Λοιπόν, ας αφήσουν τις πλάκες. Γιατί δε γράφουν παραδείγματος χάρη στις δηλώσεις των βουλευτών του ΚΚΕ ότι τα δίνουν στο Κόμμα; Αναφέρουν όμως άλλου κόμματος ότι δίνουν το 30% στο κόμμα ή ότι έκανε δωρεά στο κόμμα.
Εμείς δεν κάνουμε δωρεά. Ανήκουν στο Κόμμα, δεν είναι δικά μας. Γιατί δεν τα γράφουν αυτά; Θα παίξουμε, λοιπόν, με τη διαφάνεια; Ε, δεν παίζουμε, τέλειωσε. Και αν θέλετε, θα μπορούσαμε όλα αυτά να τα κάνουμε φυλλάδια να τα γυρνάμε στον κόσμο, αλλά δεν έχουμε ανάγκη ως ΚΚΕ να μιλήσουμε για το «πόθεν έσχες» είτε του Κόμματος, είτε των στελεχών.
Το «πόθεν έσχες» του Κόμματος υπάρχει: 18 Νοεμβρίου 1918 και υπάρχει μια 90χρονη πορεία με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και ένα Κόμμα με τέτοιους νεκρούς και θυσίες, ένα Κόμμα που πάει εναντίον του συστήματος, δεν μπορεί να είναι κόμμα της λοβιτούρας. Και αν υπάρξει ένας που θα κάνει λοβιτούρα, όποιος και να ‘ναι αυτός, θα φύγει κλοτσηδόν από το Κόμμα.
Λοιπόν, τι διαφάνειες και κοροϊδίες; Κοροϊδεύουν τον κόσμο, τον κοροϊδεύουν. Ας αλλάξουν το «πόθεν έσχες» των βουλευτών και των υπουργών και όλων να δούμε πώς αποκτήθηκαν. Δίνω λέει ό,τι έχω. Οχι, με συγχωρείς, θέλω να μου πεις. Δεν μπορείς να λες εγώ είμαι γαλατάς. Ποιος γαλατάς απέκτησε 40 σπίτια ή εγώ ήμουνα ικανός και ξύπνιος;
Ποιοι ξύπνιοι απέκτησαν περιουσία; Κανένας, όσο ξύπνιος και να είναι. Δεν θέλουμε εν πάση περιπτώσει να μιλάει ο καθένας, το κάθε στέλεχος του ΚΚΕ, ο κάθε βουλευτής πώς ζει και τι κάνει, αλλά εδώ ας δούμε και από την προσωπική ζωή του καθενός. Πού μας είδαν δηλαδή με σκάφη να κάνουμε βόλτες;
Γιατί για να βγάλουμε λεφτά πρέπει να κλέψουμε το κόμμα. Αν το κλέβουμε το κόμμα, θα τα βρούμε, δε γίνεται να μην τα βρούμε μέσα στο κόμμα. Δε θα τα βρει ο εφοριακός αυτά. Δε μου λέτε, τα κότερα του Χαρίλαου Φλωράκη επιβεβαιώθηκαν; Οχι να μας πούνε, έχουν ειπωθεί τόσα, επιβεβαιώθηκε τίποτα; Κανένα συγγνώμη ακούσατε και στη μνήμη του; Οχι.
Τι είχε ο Φλωράκης; Ενα μισό σπίτι κληρονομιά από τη γυναίκα του. Και το μερίδιό του το έδωσε στο Κόμμα. Αγοράσαμε το υπόλοιπο μισό από την οικογένεια και αυτό το σπίτι αξιοποιείται. Δεν αξιοποιείται για να κάτσει κανένας προσωπικά.
Λοιπόν, πού είναι τα κότερα, πού είναι η περιουσία, πού είναι τα ρούβλια που κουβάλαγε με τη σέσουλα; Να μας πούνε. Θα αρχίσουμε τώρα να απαντάμε σ’ αυτά; Ε, όχι.
Κ. ΑΤΤΙΑΣ (ALTER): Εχω να σας ρωτήσω για όλες τις καταγγελίες που ακούγονται για γαλάζιους διορισμούς. Εχει προκύψει ένα θέμα στο υπουργείο Αμυνας με έναν ανάλογο διαγωνισμό, το οποίο μπορεί να σχετίζεται και με την άρνησή σας να δίνετε ονόματα οικονομικών ενισχύσεων.
— Τι μπερδεύεις το θέμα με τα οικονομικά; Τι να πούνε για το ΚΚΕ; Που λέει δωρεάν υγεία; Θέλουν να πουν ότι ξέρετε το ίδιο είμαστε. Και εμείς κάτι πήραμε και εμείς κάτι καταχραστήκαμε και το ΚΚΕ το ίδιο πράγμα είναι. Αυτό θέλουν να πουν. Δε θέλουν να δει ο κόσμος ότι το ΚΚΕ είναι μία διαφορετική φωνή! Ενοχλούμε, τι να κάνουμε;
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι και το ένα κόμμα και το άλλο ενδιαφέρεται να ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό. Κι αυτό υπήρχε και προχθές και χθες και θα υπάρχει και αύριο. Υπάρχει και το άλλο πράγμα, η λεγόμενη ρουσφετολογία. Κι αυτό υπάρχει για ψήφους. Εδώ ολόκληρες οικογένειες είναι εγκλωβισμένες στη λογική αυτή.
Επομένως, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μ’ αυτή την υπόθεση. Εμείς δε στρεφόμαστε εναντίον των παιδιών που τους δόθηκε η ευκαιρία να έχουν μια δουλειά. Πρέπει όμως να καταλάβουν ότι τους κάνουν ομήρους.
Εγώ θα έλεγα το εξής: Τους διορίζουν; Να τους καταψηφίζουν. Γιατί πρέπει να φιλάνε χέρια; Αυτή είναι η υπόθεση. Από εκεί και πέρα να γιατί εδώ χρειάζεται πια μια διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας, όπου, το κυριότερο, να μην υπάρχει ανεργία. Διότι, τι γεννάει αυτή την υπόθεση; Η ανεργία, η έλλειψη ασφάλειας.
Θα σας πω ένα παράδειγμα. Οπως δόθηκε το νούμερο, ένα (1) εκατομμύριο άνθρωποι πήγαν και ψήφισαν τον Γιώργο Παπανδρέου για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Εμείς έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία όπου οικογένειες που δεν ανήκαν στο ΠΑΣΟΚ, φτωχές οικογένειες, πήραν τα παιδιά τους από το αυτί να πάνε να ψηφίσουν για να υπάρχει γραμμένο το όνομα ότι ψήφισαν και μάλιστα ορισμένα απ’ αυτά τα παιδιά δεν τον ψήφισαν τον Παπανδρέου, ψήφισαν λευκό, για να υπάρχει στον κατάλογο.
Σ’ αυτά τα 900.000 άτομα, ένα εκατομμύριο, ξέρω εγώ πόσοι είναι, έστειλε γράμμα το ΠΑΣΟΚ για να τους δώσει αυτή την πιστωτική κάρτα. Αλήθεια, δεν έχω ακούσει τίποτα που πάει πελατεία το ΠΑΣΟΚ στις τράπεζες. Δεν άκουσα γι’ αυτό, διαφανέστατο, αυτό πραγματικά δεν το κατηγορούμε για αδιαφάνεια. Ο κ. Σπυρόπουλος τα ανέλυσε, τον άκουσα αναλυτικά. Το Σεπτέμβρη – Οκτώβρη θα δώσουν σε ποια τράπεζα θα κατευθυνθούν 900.000. Και απ’ αυτό, λέει, θα βγάλει το ΠΑΣΟΚ 20 εκατομμύρια, θα βγάλει προμήθεια.
Αν εμείς βγάζαμε κάρτα του ΚΚΕ και τα πηγαίναμε ας πούμε σε μία τράπεζα «Χ» και λέγαμε ότι με αυτό κοιτάζουμε να βγάλουμε 20 εκατομμύρια προμήθεια, δε θα μας κάνατε ρεζίλι των σκυλιών; Τυπικά είναι νόμιμο, νομότυπο. Γι’ αυτό δε λέτε τίποτα! Γιατί λέτε για το ΚΚΕ και μάλιστα για ανύπαρκτα πράγματα; Λοιπόν, όταν ο άλλος πάει σε μια διαδικασία να ψηφίσει τον αρχηγό ενός κόμματος, στο οποίο δεν ανήκει, δεν το ψηφίζει, αυτό δεν είναι πίεση; Τέτοια πράγματα τα κάνουν και τα δύο κόμματα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Ναι, θέλουμε κι εμείς να ασκήσουμε πίεση. Πίεση πειθούς. Θέλουμε να πείσουμε, βομβαρδίζουμε με θέσεις. Δεν έχουμε όμως τίποτε άλλο σαν αντάλλαγμα. Δεν υπάρχει κανένα αντάλλαγμα στο ΚΚΕ και αυτό είναι γνωστό.
νεξάρτητα από νόμους το εκτροφείο των σκανδάλων θα μεγαλώνει
|
Ν. ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολλή συζήτηση για το νόμο περί ευθύνης υπουργών και την ανάγκη αλλαγής του. Πώς τοποθετείται σε αυτό το ΚΚΕ;— Κοιτάξτε, σε συνθήκες που η Βουλή έκλεισε – ελέω απόφασης της Νέας Δημοκρατίας – και είκοσι μέρες πριν τις ευρωεκλογές, όσο κι αν αυτό το θέμα είναι σοβαρό, είναι και αποπροσανατολισμός.
Παρακολούθησα προχτές τον πρωθυπουργό. Αρπαξε μία πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και ανοίγει αυτή τη συζήτηση, κάτω και από το βάρος των σκανδάλων που επικρίνεται. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς είμαστε αδιάφοροι στην αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Ας τελειώσουν οι εκλογές, να ανοίξει και η Βουλή και εδώ είμαστε…
Εμείς ξεκινάμε από τις εξής βασικές κατευθύνσεις. Πρώτη κατεύθυνση, το θέμα της παραγραφής. Πρέπει να αλλάξει το όριο που υπάρχει και πρέπει όποιος βουλευτής βαρύνεται, ανάλογα με το αδίκημα που βαρύνεται, να ισχύει το όριο παραγραφής που ισχύει για τον απλό πολίτη.
Δεύτερον, σαφώς πρέπει να μπουν εμπόδια, ούτως ώστε με αυτό το σύστημα που υπάρχει και τον εκλογικό νόμο, που τώρα μάλιστα δίνει και πενήντα βουλευτές, που σημαίνει ότι θα ελέγχει πλήρως τις Εξεταστικές Επιτροπές, θα πρέπει να μειωθούν τα εμπόδια που υπάρχουν στην παραπομπή.
Και το τρίτο θέμα είναι, ότι όποιος νόμος περί ευθύνης υπουργών και να υπάρξει, το εκτροφείο των σκανδάλων θα μεγαλώνει. Και όποια διαφάνεια να υπάρχει, από τη στιγμή που υπάρχουν μονοπώλια και μονοπωλιακός ανταγωνισμός η διαφάνεια θα τροφοδοτείται πάντα από το ένα μονοπώλιο εναντίον του άλλου, από το ένα κόμμα εναντίον του άλλου.
|
Βεβαίως, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών πρέπει να υπάρξει. Οχι ότι το κύρος της Βουλής θα αποκατασταθεί. Αλλά γιατί εν πάση περιπτώσει είναι σωστό το αίσθημα που έχουν οι εργαζόμενοι ότι δεν μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις σε τέτοια ζητήματα για κάποιους και όχι για κάποιους άλλους.
X. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ («MEGA»): Πώς βλέπετε το πιθανό ενδεχόμενο για τους επικεφαλής των ευρωψηφοδελτίων και κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα, που αναζητούσαν πρόσωπα λαμπερά ή κομματικά στελέχη πρωτοκλασάτα, που θα μπορούσαν να συσπειρώσουν τη βάση τους, να μιλάμε αμέσως μετά την επιλογή τους για ενδεχόμενη επιστροφή τους από τις Βρυξέλλες σε περίπτωση που έχουμε εθνικές εκλογές;
— Νομίζω ότι το κάθε κόμμα έχει την ευθύνη να κάνει το ψηφοδέλτιό του. Εμείς κρίνουμε την πολιτική των κομμάτων και όχι τη σύνθεση των ψηφοδελτίων και τα πρόσωπα, ούτε κάνουμε καμία άμιλλα σε πρόσωπα, γιατί είναι διαφορετικές οι πολιτικές.
Το μόνο που ήθελα να σχολιάσω, είναι το εξής: Ακούσαμε στο δελτίο ειδήσεων, ότι και τα δύο κόμματα ξεχωρίζουν στα ψηφοδέλτιά τους γιατί έχουν ανθρώπους με κοινωνικές αναφορές στο κίνημα.
Μέσα στο κίνημα υπάρχουν και εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι τα δύο κόμματα αυτά ενδιαφέρονται πάρα πολύ να εκφράζονται μέσα στο κίνημα, γιατί πριν απ’ όλα θέλουν να ελέγξουν, να υποτάξουν και να χειραγωγήσουν το κίνημα.
|
Με αυτή την έννοια δεν είναι ταυτότητα το αν είσαι συνδικαλιστής ότι έχεις κοινωνική αναφορά. Αμα είσαι συνδικαλιστής που υπόγραψες τα 77 λεπτά αύξηση, χαίρω πολύ… Υπάρχουν συνδικαλιστές που αναδεικνύονται απευθείας από την εργοδοσία και φθάνουν μέχρι τις Ομοσπονδίες, εργοδοτικοί. Λοιπόν;Αυτό δείχνει το εξής πράγμα: Οτι θέλουν και μέσω των ψηφοδελτίων να ξεγελάσουν και να πουν «εμείς είμαστε με το λαό». Κάποτε όταν ένας συνδικαλιστής ήταν βουλευτής καταδικαζόταν ότι ο συνδικαλιστής δεν μπορεί να γίνει βουλευτής. Τώρα, οι ίδιοι που καταδίκαζαν το ΚΚΕ, αυτό το θεωρούν πλεονέκτημα, ότι «βάλαμε και συνδικαλιστές». Τι λες βρε παιδί μου; Τι έκαναν αυτοί οι συνδικαλιστές στον πόλεμο του ταξικού αγώνα, με ποια πλευρά ήταν;..
Π. ΜΠΙΤΣΙΚΑ («ΒΗΜΑ»): Σε περίπτωση αλλαγής των συσχετισμών στο Ευρωκοινοβούλιο, σκεφτόσαστε να ενταχθείτε σε διαφορετική ομάδα απ’ ό,τι σήμερα;
— Η σκέψη μας είναι να ενταχθούμε στην καλύτερη δυνατή ομάδα, αλλά δε δεσμευόμαστε ιδεολογικοπολιτικά. Βεβαίως δε θα ενταχθούμε σε μια ομάδα π.χ. που είναι ο κ. Καρατζαφέρης ή η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Εχουμε και κάποια κριτήρια. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα ανταλλάσσουμε σκέψεις μεταξύ μας και ανάλογα με τις συνθήκες που υπάρχουν. Δεν ξέρουμε πώς σκέφτονται τα άλλα κόμματα που μετέχουν στην GUE. Πρέπει να τα δούμε όλα. Αν τα κόμματα που είναι στην GUE θέλουν να υπάρχει η GUE. Δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Και επομένως αμέσως μετά τις εκλογές θα ανταλλάξουμε απόψεις, υπάρχει μια διαδικασία που πάντα ακολουθήθηκε και θα τοποθετηθούμε ανάλογα.
Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ (ΑΠΕ): Εκθέσεις που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας αναφέρουν ότι τα επόμενα δέκα με δεκαπέντε χρόνια περίπου 5 εκατομμύρια λαθρομετανάστες είτε θα περάσουν είτε μάλλον σε ένα μεγάλο βαθμό μπορεί να εγκατασταθούν και στην Ελλάδα. Πώς μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό;
— Από όσο έχει αναφερθεί δημοσιογραφικά ήταν και ένα από τα θέματα που απασχολήθηκε η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Επομένως, ίσως καλό θα ήταν να ρωτήσετε κι αυτούς που πήραν μέρος, τι συζήτησαν επακριβώς στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ γι’ αυτό το θέμα. Βλέπετε η Μπίλντερμπεργκ με όλα τα κοινωνικά θέματα ασχολείται, κρίση, κοινωνική ασφάλιση. Και με την οικολογία! Είναι αξεσουάρ τώρα, η οικολογία είναι το απαραίτητο αξεσουάρ για κάθε κόμμα «είμαι και οικολόγος». Οχι ότι το πρόβλημα το οικολογικό δεν είναι υπαρκτό, υπαρκτότατο είναι, αλλά αν το κάνεις αξεσουάρ, τότε…
Λοιπόν, εδώ πρόκειται για ένα πρόβλημα το οποίο ζητιέται να πάρει ένα κόμμα θέση, όταν αυτό το πρόβλημα είναι παγκόσμιο. Είναι ένα πρόβλημα που φούντωσε μετά τη δεκαετία του ’90 με τους πολέμους, με την καπιταλιστική παλινόρθωση, με τη φτώχεια και τη δυστυχία που αγκάλιασε ένα μέρος των χωρών που ζούσαν, των σοσιαλιστικών, που μπορεί να μην είχαν επιλύσει όλα τα προβλήματά τους, αλλά δεν είχαν τέτοια προβλήματα.
Και ένα άλλο μέρος της Γης το οποίο υποφέρει από φασιστικά καθεστώτα, από δικτατορίες, από καταστολή, από εμφύλιο. Στην Αφρική, Αγγλογάλλοι, ιδιαίτερα οι Γάλλοι, Αμερικανοί και τα λοιπά βάζουν τις φυλές να σκοτώνονται μεταξύ τους και αναγκάζεται ένας κόσμος και φεύγει. Πώς μπορεί να λυθεί αυτό, αν αυτή τη στιγμή δεν υψώσουν φωνή οι λαοί και αν δεν έχεις πλήγματα στην ιμπεριαλιστική πολιτική; Ενα από τα πλήγματα, δε λέω ότι είναι το μοναδικό, είναι και η κάλπη.
Δηλαδή, πώς να λυθεί; Η Ελλάδα είναι κέντρο διέλευσης από ό,τι φαίνεται κι όχι κέντρο παραμονής. Εμείς σε κάθε περίπτωση αντιμετωπίζουμε αυτούς τους ανθρώπους ως θύματα του ιμπεριαλισμού. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν; Να μετατρέψουμε τα σύνορα σε μακελειό αυτών των ανθρώπων;
Εν τω μεταξύ, άκουγα το πρωί τον κ. Μαρκογιαννάκη που συζητούσε πάνω σε αυτό κι έλεγε το εξής πράγμα, που εδώ έχει μια βάση, αλλά μην τα λέει ο κ. Μαρκογιαννάκης για τον κόσμο, να πάει να τα πει εκεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ και αλλού.
Λέει «μπαίνουν μέσα στην Ελλάδα, εγώ δεν μπορώ να τους δώσω χαρτιά διέλευσης, για να τους δώσω χαρτιά διέλευσης πρέπει ή να τους δώσω ελληνικό διαβατήριο αλλά δεν μπορώ να δώσω ελληνικό διαβατήριο, ή πρέπει να τους δώσω πακιστανικό ειδικό και τα λοιπά, γιατί τα χαρτιά διέλευσης δε θα τα αναγνωρίζει η γειτονική χώρα η Ιταλία».
Επομένως, είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα και εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι η μετανάστευση και το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι μέρος της αντικαπιταλιστικής πάλης, της αντιμονοπωλιακής πάλης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.
Θα μου πεις, μα δεν προτείνεις άμεσο μέτρο; Το άμεσο μέτρο που προτείνουμε είναι να μην ανέβει ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, να σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους για να μπορέσουν κι αυτοί να σηκώσουν κεφάλι και να παλέψουν κι αυτοί. Να υπάρχει αλληλεγγύη από τα συνδικάτα, από τους τοπικούς φορείς.
Αλλά δεν μπορούμε να τους αφήσουμε να τους βυθίζουν στη θάλασσα, γιατί αυτό θα γίνει. Οσοι μάλιστα εφοπλιστές θέλουν να ξεμπερδέψουν με σαπιοκάραβα τους βυθίζουν και μέσα στη θάλασσα και θα πάρουν και αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία.
Τώρα υπάρχει δυνατότητα και πρέπει να υπάρχουν χώροι φιλοξενίας και ας αναλάβει στο κάτω – κάτω και ο ΟΗΕ αντί να ασχολείται με αυτά που ασχολείται. Να ασχοληθεί κι αυτός, να γίνει μία τεράστια ανθρωπιστική προσπάθεια. Αλλά αν δεν αντιμετωπιστεί το ζήτημα γιατί φεύγουν αυτοί…
Τι θα πεις σε ένα Αφγανόπουλο που έρχεται στην Ελλάδα, πήγαινε στο Αφγανιστάν; Και ξέρετε τι έχουμε τώρα στα σύνορα; Τους επιστρέφουν. Ο κ. Μαρκογιαννάκης μάλιστα το ομολόγησε, λέει «το πρόβλημα είναι η θάλασσα, δεν είναι τα σύνορα». Στα βόρεια σύνορα τους επιστρέφουν. Δεν ξέρω πώς τους επιστρέφουν, αν δεν σκοτώνουν μερικούς ή τους παραδίδουν αν είναι Κούρδοι στους Τούρκους και τα λοιπά. Είναι ένα πολύ σύνθετο ζήτημα. Οπωσδήποτε χώροι υποδοχής πρέπει να υπάρχουν, οι χώροι όμως λέει υποδοχής είναι μόνο για τρεις μήνες.
Δεν μπορεί να δημιουργεί ο ιμπεριαλισμός τέτοια προβλήματα και να έχεις απαίτηση ας πούμε από ένα εργατικό σωματείο ή από το ΠΑΜΕ ή από το ΚΚΕ ή δεν ξέρω τι, να σου βρει λύση! Αυτοί τα δημιούργησαν και δεν μπορεί να πληρώσουν οι απλοί άνθρωποι, τα θύματα.
Ακούω και ότι υπερηφανεύτηκε για το κέντρο της Αθήνας. «Εχουμε – λέει – την «Ομάδα Δ'», έχουμε την Αστυνομία, έχουμε εκείνο, έχουμε το άλλο». Για «αναμόρφωση» του κέντρου της Αθήνας να τσακίσουν τους φτωχούς και τους μετανάστες! Δηλαδή να τους περάσουν μακριά, να μη φαίνονται…
Μ. ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΟΥ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Στη συνέντευξη Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, όταν παρουσίασαν το ευρωψηφοδέλτιό τους, σας κατηγόρησαν ότι τους καταγγέλλετε ακόμη και για διακίνηση ναρκωτικών ή ως κόμμα καπιταλιστικό.
— Εμείς; Τους είπα εγώ ότι διακινούν ναρκωτικά; Να σκεφτείτε ότι δεν το δημοσίευσαν και οι εφημερίδες, γιατί ξέρουν. Ευχαριστώ τους δημοσιογράφους που δεν αναπαρήγαγαν αυτή τη θέση, γιατί δεν την έχουν ακούσει από εμάς. Ελεος! Οι Πράσινοι διακινούν ναρκωτικά; Αυτό δεν το λέμε για κανέναν, ούτε έχουμε το δικαίωμα να το πούμε.
Τώρα τι θέλουν; Να πουν κι αυτοί ότι τους διώκει το ΚΚΕ; Να δημιουργήσουν αντανακλαστικά, ας πούμε, θετικά υπέρ τους; Αυτό που τους λέμε είναι, ναι, ότι η πολιτική τους είναι μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πολιτική προσαρμογής και ενσωμάτωσης και επειδή η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι καπιταλιστική, αντικειμενικά δεν έρχονται σε αντίθεση με τα μονοπώλια, δεν ασκούν κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, δεν είναι αντικαπιταλιστική δύναμη.
Μακάρι να ήταν. Ηδη, θα είχαμε κάνει συνάντηση μεταξύ μας. Αλλά δεν τους είδα να μιλάνε κατά των μονοπωλίων. Το να λες, κάποιες επιχειρήσεις ρυπαίνουν, αυτό δε λέει τίποτα. Ολοι τα λένε. Και η κυβέρνηση το λέει και η Ευρωπαϊκή Ενωση το λέει και βάζει και πρόστιμα.
Δεύτερον, άλλο πράγμα είπαμε και ίσως δεν είναι και πολύ έμπειροι σ’ αυτά. Οταν γίνουν πιο έμπειροι, θα ξέρουν και να διαβάζουν. Μιλήσαμε για ναρκω-κουλτούρα και αυτό το λέμε χρόνια τώρα και δεν αναφερόμαστε ειδικά σε ένα κόμμα.
Ποια είναι η ναρκω-κουλτούρα; Η λογική κατ’ αρχήν του διαχωρισμού των σκληρών από τα μαλακά. Οτι τα μαλακά σε βοηθάνε! Αν θέλετε, καλλιεργείς στη νέα γενιά την ανοχή σ’ αυτό τον κίνδυνο ή τη μη επαγρύπνηση σ’ αυτόν τον κίνδυνο.
Δεύτερον, εδώ υπάρχει θέμα βαριών ποινών στον έμπορο ναρκωτικών.
Και έχει αρχίσει μια συζήτηση, ότι αν ένας ας πούμε βρεθεί με 6 γραμμάρια κοκαΐνης, αν είναι για δική του χρήση είναι ελεύθερος ή αν είναι μεσάζων και την πουλάει ή αν είναι έμπορος κλπ. Πρόκειται για ένα σύνθετο ζήτημα.
Εμείς δεν έχουμε πει πηγαίνετε στο εκτελεστικό απόσπασμα τα θύματα των ναρκωτικών, τους χρήστες. Και μάλιστα σ’ αυτές τις φυλακές, εμείς για τους χρήστες λέμε ότι δεν πρέπει να πηγαίνουν στα ψυχιατρεία που τους πήγαιναν, ούτε στις φυλακές ανηλίκων, ούτε τίποτα. Πρέπει πρώτα – πρώτα να δημιουργούνται προϋποθέσεις να πηγαίνουν για απεξάρτηση. Και θέλουν μία ολόκληρη κοινωνική προστασία. Δεν μπορεί να τον αντιμετωπίζεις σαν έμπορο, δεν μπορεί να τον αντιμετωπίζεις σαν εγκληματικό στοιχείο.
Οταν, όμως, αυτού του δίνουν 6 γραμμάρια να πουλήσει για να κρατήσει τη δόση του, θέλει έναν χειρισμό. Και δεν είναι ο μεγαλέμπορος, είναι μεσάζων. Και αυτό θέλει έναν χειρισμό, όταν πρόκειται για παιδιά 16, 18, 20 χρόνων. Αυτές οι περιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά.
Αν ο άλλος, όμως, είναι 35ντάρης, γίνεται αυτός και φορέας προσέλκυσης και άλλων; Γίνεται. Αυτός πρέπει να ξέρει ότι υπάρχει και το ενδεχόμενο της ποινής. Γιατί θα μοιράσουν οι έμποροι τις ποσότητες που θα λέει ο νόμος και θα πουλήσουν σε πολύ περισσότερους και θα μετατρέψουν σε μικρεμπόρους πάρα πολλούς.
Επομένως, θέλει προσοχή. Πώς θα το διακρίνεις; Γι’ αυτό λέμε χρειάζονται ιδιαίτερα δικαστήρια, εξειδικευμένοι δικαστές. Δεν είναι εύκολο να διακρίνεις το θύμα από τον θύτη ή ακόμα κι αυτόν που του δώσανε κάτι παραπάνω να το δώσει σε έναν άλλον, να τον διακρίνεις απ’ αυτόν που έχει πια συνείδηση εμπόρου και έχει επιλεγεί να κάνει το εμπόριο.
Είναι σύνθετα ζητήματα και όταν λέμε, λοιπόν, ναρκω-κουλτούρα, εννοούμε αυτούς, οι οποίοι στο όνομα ότι οι χρήστες δεν πρέπει να τιμωρούνται ανοίγουν το δρόμο της ανοχής στο θέμα και μη τιμωρίας και άλλων. Και αυτό το λέμε ναρκω-κουλτούρα.
Αυτό δε σημαίνει ότι αυτός που έχει μία τέτοια θέση ναρκω-κουλτούρας είναι έμπορος ναρκωτικών. Δεν είναι καθόλου. Και γι’ αυτό βγαίνει και μιλάει και δημόσια πολιτικά, αλλά ως πολιτικός φορέας κάνει ζημιά. Ο γονιός ο οποίος προσπαθεί να προφυλάξει το παιδί του είναι ανυπεράσπιστος. Ανυπεράσπιστος εντελώς, γιατί μιλάει ο πολιτικός και ο πολιτικός έχει και ένα μικρό ή μεγάλο φωτοστέφανο, δυστυχώς.
Ισχυρό ΚΚΕ!!! 